əmri-vaqe

əmri-vaqe: is. Olmuş, olub bitmiş iş. Əmri-vaqe qarşısında qalmaq. Əmri-vaqe qarşısında qoymaq. – Zeynal heç inanmayırdı ki, Mehriban öz çocuqlarından əl çəkə bilər, fəqət bu, bir əmri-vaqe idi. S. H.. <Əli:> Din bir əmri-vaqe olaraq, insaniyyətlə bərabər doğulmuş və əsrlərdən bəri dolanbac tarix yollarında onu təşyi edir. Ç..

Игры ⚽ Нужен реферат?

insaniyyət — is. <ər.> 1. top. Bütün insanlar, bəşəriyyət, insan övladı, insan cəmiyyəti. <Abdulla bəy Asi və S. Ə. Şirvaninin> də məslək və əqidəsi və baş arzuları ümumi bəşərin və insaniyyət aləminin səadətidir. F. K.. <Əli:> Din bir əmri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
olmaq — 1. Müstəqil feil kimi aşağıdakı mənalarda işlədilir: a) yaşamaq, sakin olmaq, ömür sürmək. İki il Bakıda oldum. O, yataqxanada olur. Siz hansı küçədə olursunuz? – Mərcan xanım uzaqda olmurdu. T. Ş. Simurq; b) mövcud olmaq, var olmaq. İnsan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias